Każdy inwestor, który buduje dom, z reguły musi dokonać wyboru między ujęciem własnym wody w postaci studni głębinowej a wodą z wodociągu lokalnego. Bywają też takie sytuacje, że wyboru nie ma, z powodu braku wodociągu. W każdym razie, skala zapotrzebowania na odwierty studni utrzymuje się na dość wysokim poziomie.
Owszem, sam koszt zrobienia własnego ujęcia wody w postaci studni głębinowej może być dużo wyższy niż w przypadku kosztu podłączenia do lokalnego wodociągu lub do najbliższej sieci wodociągowej, ale zdecydowanie korzystniej prezentują się koszty eksploatacji własnej studni. Właśnie ten fakt sprzyja popularności studni głębinowych. W każdym razie, chociaż studnie głębinowe są droższe inwestycyjnie, to niskie koszty eksploatacji są czynnikiem niezwykle zyskownym. Poza tym, studnie stanowią bardzo ekologiczne źródło wody i dają możliwość korzystania z wody pozbawionej chemii. Równie istotny jest fakt niezależności od wodociągów miejskich lub lokalnych.
Studnie mogą być wiercone na dwa sposoby. Metoda płuczkowa znana jest od końca XIX wieku i stosowana przede wszystkim w odwiertach geotermalnych albo do poszukiwania gazu czy też ropy naftowej. Wiertło błyskawicznie przebija się przez warstwy ziemi, dzięki przepływającej przez głowicę wodzie. Płuczka wynosi urobek na powierzchnię. Solidni fachowcy nie polecają jednak tej metody w przypadku wiercenia studni i to z kilku względów. Mianowicie, wydajność tego typu odwiertu jest dużo mniejsza. Płuczki zarówno iłowo-bentonitowe, jak i polimerowe zatykają pory oraz powodują spękania w skałach, co znacznie zmniejsza wydajność studni. Studnie robione tą metodą mają żywotność stosunkowo krótką, gdyż maksymalnie pięć do sześciu lat, a zdarza się, że studnia działa jedynie przez miesiąc. Niezbyt korzystnie przedstawia się także jakość wody. A jest to spowodowane faktem dodawania owych, wspomniany już wyżej, środków chemicznych, aby nie dopuścić do zawalenia się studni. Po prostu, odwierty najczęściej robione są bezrurowo lub użyte rury są z plastiku. Studnie wiercone metodą płuczkową nie tylko działają dość krótko, ale i dają mało wody.
Jaka metoda jest więc polecana przez fachowców?
Specjaliści polecają metodę udarową na sucho lub udarową młotkiem wgłębnym na sprężone powietrze, które dają zdecydowanie lepsze i trwalsze efekty. Owszem, koszty odwiertu są wyższe niż ma to miejsce w przypadku metody płuczkowej, ale trzeba mieć też na względzie opłacalność oraz wydajność studni i w tym aspekcie metoda udarowa sprawdza się idealnie. Poza tym, studnie zrobione metodą udarową mają żywotność rzędu czterdziestu lat, a jakość wody jest bardzo wysoka. Trzeba zaznaczyć, że odwierty są wykonywane z użyciem rur na całej długości i to w głównej mierze rur stalowych. Tego typu odwierty pozwalają też na bezbłędne zauważenie, kiedy pojawia się woda oraz przeprowadzenie dokładnych badań granulometrycznych warstwy wodonośnej, niezbędnych w dokumentacji hydrogeologicznej.
W każdym razie, warto decydować się na metodę udarową, aby cieszyć się z czystej wody i długiej żywotności studni.
Studnie głębinowe.
Studnie głębinowe służą ludziom do wydobycia wody z pokładów skalnych znajdujących się często poniżej dwudziestu metrów, aczkolwiek można także je budować przy mniejszych głębokościach. Są to po prostu pionowe podziemne budowle, złożone z wyrobiska mającego dość niedużą średnicę, a robi się je za pomocą specjalnego odwiertu.
Studnie głębinowe są niezbędne tam, gdzie nie ma możliwości podłączenia do sieci wodociągowej. Innym powodem bywa brak sposobności zastosowania odpowiednio wydajnej studni hydroforowej, abisyńskiej ze względu na dużą głębokość do lustra wody. Poza tym, studnie głębinowe sprawdzają się tam, gdzie istnieje bardzo duże zapotrzebowanie na wodę. Trzeba także nadmienić, że wielu inwestorów decyduje się na studnie głębinowe z powodu niezwykle wysokiej wydajności w porównaniu do studni hydroforowych. Tego typu studnie idealnie się sprawdzają w nawadnianiu ogrodów, sadów, upraw oraz do zasilania w wodę domów.
Studnie głębinowe charakteryzują się niezwykłą wydajnością oraz żywotnością. Tego typu studnia może z powodzeniem służyć nawet czterdzieści lat. Nie istnieje także ryzyko braku wody, praktycznie ma się pewność stałego zaopatrzenia w wodę i to wodę naprawdę wysokiej jakości. Woda pobierana ze studni głębinowej jest bardzo czysta, nie ma żadnych zanieczyszczeń, także tych chemicznych, co się zdarza w przypadku wody z sieci wodociągowej miejskiej. Studnie głębinowe są niezwykle uniwersalne i znakomicie współdziałają zarówno z pompą głębinową, jak i na powierzchniową.
Niezwykle istotny jest wybór odpowiedniego miejsca na studnię. Według przepisów, studnia musi się znajdować minimum pięć metrów od granicy danej działki, chyba że sąsiad wyrazi zgodę na mniejszą odległość albo też sąsiedzi postanowią postawić wspólną studnię na granicy działek. Poza tym, istnieje wymóg odpowiedniego odstępu od rowu przydrożnego – jest to co najmniej siedem i pół mera.
Studnia powinna także znajdować się przynajmniej piętnaście metrów od kompostowników, szczelnych szamb i szczelnych zbiorników na gnojownicę, budynków inwentarskich i silosów z nimi związanych, a w przypadku instalacji rozsączających biologicznie oczyszczone nieczystości, to nawet trzydzieści metrów. Studni nie można także budować w mniejszej odległości niż siedemdziesiąt metrów od wybiegów dla zwierząt hodowlanych, które nie są utwardzone oraz od drenażu, który rozsącza nieoczyszczone biologicznie ścieki.
W każdym razie, wybór odpowiedniego miejsca na studnie ma kolosalne znaczenie w całości zagospodarowania danej działki oraz lokalizacji śmietnika i zbiornika na ścieki.
Studnia głębinowa znakomicie spełnia rolę dostarczyciela wody na potrzeby domowników oraz w celu nawadniania ogrodu, sadu czy pola uprawnego.